Blog

Woensdagavond 25-1 is de bus weer met een heel aantal vrijwilligers geladen! De bedoeling is om rond een uur of drie ‘s nachts te vertrekken. Vanwege de aangekondigde ijzel besluiten wij (Kees Boot en Hendrik Beihuisen) om direct na het laden te vertrekken. Maar goed ook, lezen we later in het nieuws!

Reisdoel dit keer Zhytomyr (Zjietómer), een kleine 2000 km naar het oosten.

Op donderdag 26-1 komen we om 13:20 uur aan bij de grens. Eerst langs een rij van zo’n 2km aan busjes en trailers die 2^e-hands en kapotte auto’s vanuit de EU naar Oekraïne brengen.

Aan de Poolse kant van de grens worden we een rij in gedirigeerd waar een moeilijk geval voor ons staat. De Poolse douanebeambte is onvermurwbaar. Eerst deze afhandelen, dan pas jullie. Dat kost dan drie!!! uur.. Goed, uiteindelijk de brug over naar Oekraïne!

Aan Oekraïense kant mogen we door de diplomat-lane: kost nog wel wat tijd om alle papieren ingevoerd te hebben, maar dat gaat een stuk sneller!

Omdat de grens ons totaal vijf uur heeft gekost besluiten we niet door te rijden naar Zhytomyr maar in Lutsk te overnachten. In Oekraïne is het meteen een uur later, waardoor we om 19:00 uur bij de grens klaar zijn. Zhytomyr is vanaf de grens nog ca 5 uur rijden. Vanwege het donker (geen straatverlichting) en de avondklok is dat geen optie.

Lutsk is een prachtige historische stad op een uur rijden vanaf de grens. De bus kunnen we veilig parkeren. Hoewel de mevrouw bij de receptie geen woord engels spreekt, weten we ons met google translate toch te redden. We vragen of we nog wat kunnen eten. Doordat er geen stroom is verontschuldigd ze zich dat lang niet alles op de kaart gemaakt kan worden. Maar de oude dame uit de keuken maakt gewoon een overheerlijke Oekraïense borsjtsj! Genieten!

Vrijdagochtend na een goed ontbijt lopen we een klein rondje door het oude centrum van Lutsk. We krijgen koffie van een Oekraïense jongeman met een uit NL geïmporteerde Pajero (jeep) die op het punt staat te vertrekken naar het front (Donetsk).

We vertrekken om 8:30 uur richting Zhytomyr waar we rond 12:45 uur aankomen. Onderweg rijden we door uitgestrekte landerijen en mooie dorpen en steden. We moeten regelmatig langs wegblokkades van het leger. In Rivne zijn we getuige van een begrafenis van een soldaat, de kist met de vlag van Oekraïne wordt net door een groep soldaten naar binnen gebracht.

In Zhytomyr worden we hartelijk ontvangen door Zhanna en haar team van de Zhytomyr Community Fund! Omdat het lunchtijd is worden we uitgenodigd in een traditioneel Oekraïens restaurantje waar we eten met het team van Zhanna.

Direct daarna gaat ons overvolle programma van start!

Op het kantoor van de Zhytomyr Community Fund ontvangen we een oorkonde voor de inmiddels vijfde noodhulplevering!

Daarna staat een ontmoeting met Alex en Galina op het programma. Met hen spreken we over het uitwerken van ideeën voor levering van bouwmaterialen tbv wederopbouw. Alex is importeur en Galina werkt bij de overheid.

Daarna bezoeken we de werkplaats en kantoor van Andrey. Andrey is expert in bouwen van loghouses en produceert o.a. demontabele vakantiehuisjes voor de Nederlandse markt. Met Andrey onderzoeken we de haalbaarheid van het opzetten van een marktplaats voor bouwmaterialen tbv wederopbouw. Daarna hebben we alle goederen uitgeladen met veel hulp!

De avond brengen we door op uitnodiging van Andrey in een gezellig restaurant met ook het team van Zhytomyr Community Fund.

Na een avond met indrukwekkende, droevige en mooie gesprekken overnachten we in ons hotel in het centrum. Dit keer worden we gelukkig niet gewekt door het luchtalarm.. De volgende morgen worden we wakker met een prachtig uitzicht!

Zaterdagmorgen is een ontmoeting met IDP’s, (binnenlandse vluchtelingen) gepland. In deze stad zo’n 12.000, in de regio nog veel meer. Deze vluchtelingen worden door Zhytomyr Community Fund geholpen en zij geven hen voedsel, kleding en ondersteuning.

Deze ochtend wordt een groep vluchtelingen uitgenodigd. Veel alleenstaande vrouwen of moeders met kind(eren). We horen veel schrijnende verhalen:

‘We komen uit de regio Luhansk’ zegt een vrouw met drie kinderen. ‘Of we ooit thuis kunnen komen na de oorlog weten we niet, ons huis en ons hele dorp is verwoest’.

Een jonge moeder met twee kleine kinderen vertelt: ‘wij komen uit Slaviansk. We moesten vluchten, maar kwamen 10 minuten te laat voor de evacuatietrein op station Kramatorsk. Tien minuten daarvoor kwamen veel mensen om bij een rakeraanval op het station..’

‘Wij vertrokken uit de regio Kherson. Met minimale spullen moesten we ons haasten om ons en onze drie kinderen te redden’ Binnenkort verwacht deze vrouw een vierde kind.

Verhalen. Verhalen over vluchten voor oorlogsgeweld en verwoesting. Over marteling van geliefden. 

We mochten uitdelen van door jullie gegeven donaties. Goederen zoals keukenapparatuur en voedsel.

Na deze indrukwekkende ontmoeting gaan we naar het regioziekenhuis in Zhytomy voor een afspraak met dokter Vitaliy. Het ziekenhuis staat onder druk door de toeloop van vluchtelingen en oorlogsgewonden. De 6 operatiekamers zijn zeer gedateerd. Daarnaast is de verbouwing in de kelder voor een nieuwe spoedeisende hulp afdeling noodgedwongen gestopt. Door de oorlog zijn bouwmaterialen schaars of erg duur. Het ziekenhuis vraagt onze hulp bij het upgraden van de operatiekamers en verbouwing van de spoedeisende hulp afdeling.

Wie zou iets kunnen betekenen??

Aansluitend hebben we een lunchafspraak met Koen Carlier. Hij helpt mensen wie op de vlucht zijn met tijdelijk onderdak en vervoer naar het buitenland.

Na de lunch vertrekken we richting het westen. Na een rit van zo’n 9 uur inclusief grens overnachten we in Lublin.

Na zondagochtend een korte wandeling en kerkbezoek te hebben gedaan in het oude centrum van Lublin, reizen we in de sneeuwbuien terug naar huis, naar onze gezinnen. De waarde van familie, vrienden en vrijheid dwarrelen door onze hoofden.

Hartelijke groet,

Kees en Hendrik