Blog

Na een nacht en dag gereden te hebben, kwamen we 1 maart om 18:30 uur aan bij ons einddoel: Kindertehuis De barmhartige Samaritaan (1^e foto). Hier hebben we een deel van onze goederen gelost voor de keuken van het Kindertehuis (2^e t/m 4^e foto).

Vanuit de actie “Help Oekraine de winter door!” (zie https://www.stichtingbdf.nl/) hadden we 70 voedselpakketten ingeslagen en meegenomen. Deze waren hoofdzakelijk bedoeld voor het Romakamp in Kisdobron. 2 maart zijn we daar begonnen met de pakketten uit te delen. Doordat een heel groot gedeelte van deze regio naar het buitenland is gevlucht, en ook uit dit kamp, konden we hier ongeveer 45 pakketten uitdelen. Hiermee konden we enerzijds iets in de nood lenigen en anderzijds meer hoop bieden: in Nederland wordt aan hen gedacht (5^e t/m 9^e foto)!

Vanuit Kisdobron zijn we naar Telek en Demechi gegaan, waar we de schooltjes van de Romakampen hebben bezocht. Onder andere deze drie schooltjes hebben we aggregaten gegeven om in noodstroom te kunnen voorzien als stroom uitvalt. In Kisdobron en Telek werden we door de klas toegezongen. Ook bij deze scholen was duidelijk te zien dat een deel van de bevolking gevlucht is (10^e en 11^e foto).

Tijdens de reis in november zijn we in het gymnasium van Naghydobrony geweest, waar we in de keuken hebben gekeken. Op ons advies en met onze hulp hebben ze een nieuwe kookplaat gekocht, waar ze heel veel plezier aan beleven.

– minder stroom verbruik

– plaat hoeft niet voor te verwarmen

– handvatten en deksel wordt niet loeiende heet

+ alleen maar pluspunten dus (12^e foto).

Volgens adres was het schooltje van kamp Szernye. Hier leverden we een door ons gekocht aggregaat. Op onze vorige reis hadden we daar afspraken over gemaakt.

De meegenomen kleding hebben we hier gebracht, om uit te delen in het Romakamp. Daarnaast hadden we digitale schoolborden van het Van Lodensteincollege gekregen, die we hier hebben afgeleverd. Ook een deel van de voedselpakketten hebben we voor de keuken van deze school achtergelaten (13^e t/m 18^e foto).

Laatste adres vandaag was in Lutsky. Daar hebben we contact gelegd met een echtpaar, een Nederlandse vrouw en een Oekraïense man. Zij verlenen hulp vanuit Oekraïne aan hulpbehoevenden. Momenteel door de oorlog is het voor hen ook voornamelijk noodhulp.

De volgende dag, 3 maart, zijn we eerst naar de bakkerij gegaan. Daar zijn ovens in bedrijf die wij langgeleden van een te slopen school in Ede naar Oekraïne hebben gebracht. Hier hebben we 550 kg bloem gebracht, wat dankbaar is ontvangen (19^e t/m 23^e foto).

Daarna hebben we een bezoek gebracht aan de scholen in Nagydobrony: in het centrum en in kamp Zuid.

Na het eten in het Kindertehuis zijn we weer vertrokken. Voor de grens zijn we nog op het dagactiviteiten centrum voor gehandicapten in Hetyen geweest, een afgelegen dorp, maar met een prachtig initiatief. Hier hebben we de laatste voedselpakketten achtergelaten (24^e en 25^e foto), waarna we naar de grensovergangen zijn gereden.

Daar ging het redelijk vlot, na 5 kwartier was iedereen over de grens en kon de reis naar huis vervolgt worden. Maar eerst hebben we bij Jurjen en Ruth Knot in Hongarije gegeten.

In Boedapest hebben we in de binnenstad overnacht en op zaterdag hebben we de laatste afstanden gereden. Wel was het een rare gewaarwording toen we vanaf Neurenberg volop tussen Medelanders kwamen te rijden, afkomstig van hun wintersportvakantie (26^e foto). Door files vanwege deze drukte duurde de reis wel langer dan vooraf verwacht. 23:30 uur was iedereen weer veilig thuis.

Het was weer een reis met veel indrukken, mooie en waardevolle contacten. Maar ook van zichtbaar verdriet: ouders die al lange tijd geen contact met hun kinderen hebben, door de oorlog; families die door de grens van oorlog en vrede gescheiden leven; dorpen waar de halve bevolking van is gevlucht…

Maar ook van hoop: dat wij kwamen; de spullen die we meebrachten; gesprekken; vertrouwen in de toekomst…